Расонскі раён размешчаны на паўночным захадзе Віцебскай вобласці. Утвораны 17 ліпеня 1924 года. Яго плошча складае 1,9 тысячы квадратных кіламетраў. Больш за 60 % тэрыторыі займаюць лясы, 20%-сельскагаспадарчыя ўгоддзі. Глебы дзярнова-падзолістыя, дзярнова-балотныя. У раёне 192 вялікіх і малых азёр (27 рыбапрамысловых). Найбольшыя з іх Нешчарда, Усвечча, Волаба, Белае, Сіньша, Шэвіна. Найбуйнейшая рака-Дрыса з прытокамі Свольна, Нішчы, Нешчарда. Карысныя выкапні-торф, пясок, пясчана-жвіровы матэрыял, гліна і суглінкі. Клімат умераны. Сярэдняя тэмпература студзеня-7,8, ліпеня + 17,7 градуса, ападкаў – 578 мм. за год, вегетацыйны перыяд-183 дні.
Па лесарасліннаму раянаванню тэрыторыя раёна адносіцца да Полацкага комплексу лясных масіваў Заходне-Дзвінскага лесарасліннага раёна падзоны (шырокалісцева-хваёвыя ,дубова-.цёмнахваевыя) лясоў.
Клімат раёна размяшчэння раёна умерана-цёплы, вільготны і характарызуецца наступнымі лічбамі:
- сярэднегадавая тэмпература (у градусах па Цэльсіі) + 6,1, абсалютная максімальная ад + 36 да -40;
- колькасць ападкаў у год 583 міліметра;
- працягласць вегетацыйнага перыяду 183 дня;
- апошнія замаразкі вясной 6 -13 мая ;
- першыя замаразкі восенню 27-30 верасня;
- сярэдняя дата замярзання рэк 5-16 снежня, А пачатку паводкі 3-5 красавіка;
- снежнае покрыва з'яўляецца 9-12 снежня, і сыходзіць у лесе да 5-9 красавіка, глыбіня прамярзання глебы складае 50-55 сантыметраў;
- адносная вільготнасць паветра 69%.
У цэлым клімат раёна цалкам спрыяльны для паспяховага росту наступных драўняных парод: хвоя, елка, бяроза, асіна, альха чорная да альха шэрая. Тэрыторыя раёна размешчана ў паўночнай частцы Полацкай нізіны. Рэльеф раёна носіць адносна свежы адбітак дзейнасці Валдайскага (Вюрмскага) ледніка. Вышыня над узроўнем мора 130-150 м, на поўнач яна павышаецца да 160-190 м. найвышэйшыя кропкі знаходзяцца на захад ад в. Роўнае Поле (169 м) каля в. Нізінкі (193 м) і В.Шнітаўка (200 м).
Мазаічнасць рэльефу абумоўлівае разнастайнасць глебавых рознасцяў і, як следства, рэзкая змена раслінных парод і тыпаў лесу на параўнальна невялікіх тэрыторыях. Асноўнымі тыпамі глеб з'яўляюцца дзярнова-падзолістыя, якія развіваюцца на марэнных або азёрна-ледавіковых глінах і суглінках, а таксама тарфяна - балотныя глебы верхавога тыпу, якія ўтвараюць значныя масівы. Балотныя глебы нізіннага тыпу сустракаюцца паўсюдна, але невялікімі ўчасткамі.
Дзярнова-падзолістыя глебы маюць рознае ўвільгатненне-ад свежых пяшчаных, занятых хвойнікамі імшыстымі і верасовымі, да вільготных у сырых, занятых чарнічнымі і долгомошниковыми тыпамі лесу. Сярод іх украпленыя супяшчаныя і суглінкавыя глебы, занятыя ельнікамі і бярэзніку,
Дадзеныя прыродныя ўмовы дзякуючы спалучэнню разнастайнага рэльефу, лясных масіваў і паўсюднаму распаўсюджванню азёр, з аднаго боку, забяспечваюць высокую рэкрэацыйную прывабнасць, з другога боку, ўскладняюць сельскагаспадарчае выкарыстанне.
Раён багаты мінеральна-сыравіннымі, зямельнымі, ляснымі і воднымі рэсурсамі.
Расонскі раён уваходзіць у склад Віцебскай вобласці Рэспублікі Беларусь, мяжуе з Полацкім, Верхнядзвінскім раёнамі, Себежскім і Невельскім раёнамі Пскоўскай вобласці Расійскай Федэрацыі.
